Εικόνες βίας και χάους κάνουν ξανά τον γύρο του κόσμου από την Τυνησία, που μοιάζει να βυθίζεται καθημερινά και σε σπιράλ πολιτικής κρίσης
Ήταν Ιανουάριος του 2011 όταν η Τυνησία έκανε την αρχή ανατρέποντας τον δικτάτορα Μπεν Αλί και φέρνοντας...την (αραβική) άνοιξη.
Στην πορεία, ακολούθησαν κι άλλες ανατροπές: του Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, του Καντάφι στη Λιβύη και του Ασαντ στη Συρία (με τον τελευταίο να εξακολουθεί να δίνει μάχη για την επιβίωσή του).
Στην πορεία, ακολούθησαν κι άλλες ανατροπές: του Μουμπάρακ στην Αίγυπτο, του Καντάφι στη Λιβύη και του Ασαντ στη Συρία (με τον τελευταίο να εξακολουθεί να δίνει μάχη για την επιβίωσή του).
Συγκρινόμενη με τα λοιπά ματωμένα «άνθη» της Αραβικής Ανοιξης, η Τυνησία εθεωρείτο μέχρι... παραπροχθές «μεγάλη επιτυχία» και πρότυπο μετάβασης από τη δικτατορία στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Κι όχι άδικα, καθότι σε σύγκριση με τις άλλες χώρες, η Τυνησία πράγματι κατόρθωσε να γλιτώσει τον εμφύλιο και να κρατήσει σχετικά χαμηλά τους τόνους στο εσωτερικό της. Οι πρώτες εκλογές της μετά Μπεν Αλι εποχής πραγματοποιήθηκαν τον Οκτώβριο του 2011 φέρνοντας στην εξουσία έναν τρικομματικό κυβερνητικό συνασπισμό με επικεφαλής τους ισλαμιστές του κινήματος Ενάχντα (Mouvement Ennahda) που επικράτησαν στην κάλπη εξασφαλίζοντας το 37% των ψήφων και συνολικά 89 από τις 217 έδρες.
Οπως λοιπόν στην Αίγυπτο, έτσι και στην Τυνησία, η Αραβική Ανοιξη έφερε στην εξουσία κόμματα ισλαμικά (Αδελφοί Μουσουλμάνοι, Ενάχντα) και απαγορευμένα από τα προηγούμενα κοσμικά καθεστώτα (των Μουμπάρακ και Μπεν Αλι αντίστοιχα). Πίσω στο παρόν, ακριβώς δύο χρόνια μετά την πολλά υποσχόμενη ανατροπή του Μπεν Αλι, τα «γιασεμιά» στην Τυνησία βάφτηκαν με αίμα.
Το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης, ο 48χρονος Τσόκρι Μπελαΐντ, γενικός γραμματέας του αντιπολιτευόμενου μαρξιστικού-λενινιστικού κόμματος «Δημοκρατικό Πατριωτικό Κίνημα», σφοδρός επικριτής της ισλαμικής κυβέρνησης και πολέμιος των μουσουλμάνων φονταμενταλιστών (τους αποκαλούν και σαλαφιστές), έπεσε νεκρός από τα πυρά αγνώστου στο κέντρο της Τύνιδας.
Μέσα σε λίγες ώρες, χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους, διαδηλώνοντας την αγανάκτησή τους για τη δολοφονία, κηρύττοντας γενική απεργία και ζητώντας «την ανατροπή του καθεστώτος», δηλαδή ακριβώς το ίδιο πράγμα που ζητούσαν και προ διετίας.
Διχασμός
Η δολοφονία του Μπελαΐντ, η πρώτη πολιτική δολοφονία της μετά Μπεν Αλι εποχής, έφερε στην επιφάνεια τα σημάδια διχασμού της τοπικής κοινωνίας η οποία προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε σαλαφιστές και κοσμικούς.
Η δολοφονία του Μπελαΐντ, η πρώτη πολιτική δολοφονία της μετά Μπεν Αλι εποχής, έφερε στην επιφάνεια τα σημάδια διχασμού της τοπικής κοινωνίας η οποία προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε σαλαφιστές και κοσμικούς.
Για τη δολοφονία της Τετάρτης, σύσσωμη η αντιπολίτευση έσπευσε να κατηγορήσει το κυβερνών ισλαμικό κόμμα πως είτε ενορχήστρωσε το ίδιο την επίθεση ενάντια στον αντιπολιτευόμενο πολιτικό είτε δεν έκανε αρκετά για να την αποτρέψει.
Είναι χαρακτηριστικό πως το βράδυ πριν πέσει νεκρός, ο 48χρονος Μπελαΐντ είχε, μιλώντας στην τηλεόραση, κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου για την έξαρση της πολιτικής βίας.
Πράγματι, όπως καταγγέλλουν διεθνείς οργανώσεις (Human Rights Watch) καθώς και μέρος του πολιτικού κόσμου της Τυνησίας, το τελευταίο διάστημα έχουν πολλαπλασιαστεί οι επιθέσεις ενάντια σε «κοσμικούς» στόχους (σε γκαλερί, συναυλίες, πανεπιστήμια, τηλεοπτικούς σταθμούς κ.ά.) από ομάδες φανατικών μουσουλμάνων, οι οποίοι μάλιστα έχουν προχωρήσει και στη σύσταση πολιτοφυλακών.
Αν και μετριοπαθές, το Ενάχντα κατηγορείται πως ανέχεται τη δράση των σαλαφιστών γιατί δεν θέλει να χάσει την ψήφο τους.
Ωστόσο, με αυτήν του την τακτική, έχει αποξενώσει μεγάλο μέρος της κοινωνίας θέτοντας εν αμφιβόλω την ίδια τη σταθερότητα της κυβέρνησης.
(Άρθρο του Γιώργου Σκαφιδά στο ethnos.gr)
ΚΥΜΑ ΛΑΙΚΗΣ ΟΡΓΗΣ ΣΤΗΝ ΤΥΝΗΣΙΑ
Στην κόψη του ξυραφιού δύο χρόνια μετά την εξέγερση
Κάτοικοι της Τύνιδας κλαίνε στην κηδεία του Μπελάιντ
«Ο λαός θέλει μια νέα επανάσταση» φώναζαν οι δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές που κατέκλυσαν χθες την Τύνιδα για την κηδεία του δολοφονηθέντος ηγέτη της αντιπολίτευσης Τσόκρι Μπελάιντ, δίνοντας το στίγμα της κατάστασης που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην Τυνησία. Εκεί όπου λιγότερο από δύο χρόνια μετά την εξέγερση που οδήγησε στην ανατροπή του προέδρου Μπεν Αλί, οι εικόνες βίας ξαναγράφονται, η Αραβική Ανοιξη κινδυνεύει να γίνει... βαρυχειμωνιά.
Η δολοφονία του Μπελάιντ πυροδότησε «κύμα» λαϊκής οργής στη χώρα και, κυρίως, προκάλεσε πολιτικό χάος -όπως διαφάνηκε από την απόρριψη από το κυβερνών κόμμα Ενάχντα της πρότασης του ίδιου του πρωθυπουργού για σχηματισμό μεταβατικής κυβέρνησης που θα οδηγήσει τη χώρα σε πρόωρες εκλογές.
Και χθες το σκηνικό παρέμενε έκρυθμο... Διαδηλωτές συγκρούονταν με δυνάμεις ασφαλείας, καθώς βρισκόταν σε εξέλιξη η πρώτη γενική απεργία εδώ και 34 χρόνια στη χώρα. Η Τυνησία ακροβατεί πλέον σε τεντωμένο σχοινί -κοινωνικά και πολιτικά. Και οι φόβοι περνούν τα σύνορα... Διότι ήδη στην Αίγυπτο (σε μία άλλη χώρα της Αραβικής Ανοιξης), η αστυνομία λαμβάνει μέτρα για την προστασία αντιπάλων της ισλαμικής κυβέρνησης μετά το κάλεσμα σκληροπυρηνικού κληρικού για τη «θανάτωσή» τους...
No comments:
Post a Comment